Η εγκύκλιος Laudato si του Πάπα ΦραγκίσκουΑπειροστία, να εφαρμόσουμε την εγκύκλιο του Πάπα Φάνζισκ, να κάνουμε γνωστή την πραγματική έκταση του έργου μας. Πηγαίνετε εδώ για την εγκύκλιο.
Δεν είμαστε ο Θεός. Η γη υπήρχε πριν από εμάς και μας δόθηκε. Αυτό μας επιτρέπει να απαντήσουμε σε μια κατηγορία κατά της ιουδαιοχριστιανικής σκέψης: έχει ειπωθεί ότι, εφόσον η αφήγηση της Γένεσης μας καλεί να υποτάξουμε τη γη (πρβλ. Γεν. 1:28), η άγρια εκμετάλλευση της φύσης ευνοείται από την απεικόνιση του ανθρώπου ως κυρίαρχου και καταστροφικού. Αυτό δεν αποτελεί ορθή ερμηνεία της Βίβλου, όπως την αντιλαμβάνεται η Εκκλησία. Αν είναι αλήθεια ότι εμείς οι Χριστιανοί έχουμε μερικές φορές παρερμηνεύσει τις γραφές, σήμερα πρέπει να απορρίψουμε με έμφαση το συμπέρασμα της απόλυτης κυριαρχίας επί των άλλων πλασμάτων από το γεγονός ότι ο άνθρωπος δημιουργήθηκε κατ' εικόνα Θεού και την εντολή να κυριαρχήσει στη γη. Είναι σημαντικό να διαβάζουμε τα βιβλικά κείμενα στο πλαίσιό τους, με την κατάλληλη ερμηνευτική, και να θυμόμαστε ότι μας καλούν να καλλιεργήσουμε και να περιποιηθούμε τον κήπο του κόσμου (πρβλ. Γεν. 2:15). Ενώ καλλιεργώ σημαίνει καλλιεργώ, οργώνω ή διαχειρίζομαι, φροντίζω σημαίνει προστατεύω, επιβλέπω, διατηρώ, συντηρώ, φυλάω. Αυτό συνεπάγεται μια σχέση υπεύθυνης αμοιβαιότητας μεταξύ ανθρώπου και φύσης. Κάθε κοινότητα μπορεί να παίρνει από τη γη ό,τι χρειάζεται για την επιβίωσή της, αλλά έχει επίσης την υποχρέωση να την προστατεύει και να εξασφαλίζει τη συνέχιση της γονιμότητάς της για τις μελλοντικές γενιές. Επειδή η γη ανήκει στον Κύριο (Ψαλμ. 24:1), του ανήκει τελικά η γη και όλα όσα ζουν πάνω της (Δτθ. 10:14). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός απορρίπτει κάθε αξίωση απόλυτης ιδιοκτησίας: Η γη δεν μπορεί να πωληθεί μόνιμα- επειδή, η γη είναι δική μου, και εσείς είστε μόνο ξένοι και μισοί πολίτες μαζί μου (Λευιτ. 25:23).
Αυτή η φύλαξη, η προστασία, η εποπτεία, η διατήρηση, η φύλαξη είναι ένα πολύ πιο τρομερό έργο από αυτό που έχει αναλάβει ποτέ η ανθρωπότητα. Το τεράστιο μέγεθος αυτού του έργου περιγράφηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο Επίπεδα ενός πολιτισμού "ΣΦΑΛΜΑ Υπολογισμού" από τη σελίδα 399. Μπορούμε να είμαστε μέρος ενός πολιτισμού που μπορεί να αναπτυχθεί από αυτά τα τρομακτικά καθήκοντα, ή εξαιρετικά κοντόφθαλμοι υπερ-ατομικιστές που ζουν την ημέρα σαν νεαρά σκυλιά και αφήνουν τον Θεό να είναι καλός άνθρωπος. |
